بررسی اپیدمیولوژیک تصادفات منجر به جراحت و فوت عابران پیاده شهر مشهد

مقدمه در تمام دنیا، عابران پیاده یکی از قربانیان حوادث رانندگی هستند. این افراد در عین این که سهم اندکی در تخلفات منجر به تصادف دارند، اما از قربانیان اصلی این حوادث محسوب می‌گردند. پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی تصادفات عابران پیاده در شهر مقدس مشهد انجام شده است. روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها توصیفی است. جامعۀ آماری شامل همۀ گزارش‌های صحنه تصادف مربوط به عابران پیادۀ ثبت شدۀ پلیس در سال‌های90 تا 94 در شهر مشهد می‌باشد که براساس این گزارش رسمی طی این سال‌ها ۵۶۳۶ تصادف اتفاق افتاده است. با بررسی گزارش‌های صحنه تصادف که توسط پلیس تدوین شده بود و با استفاده از یک فرم استاندارد، داده‌ها گردآوری شده است. روایی محتوا با استفاده از فرمول اس اچ لاوشه معادل ۰.۸۳ و پایایی با محاسبه روش آلفای کرونباخ (۰.۸۱) به‌دست آمد. برای تحلیل داده‌ها از شاخص‌های مرکزی و پراکندگی، آزمون کای دو و بستۀ نرم‌افزاری SPSS استفاده گردید.   یافته‌ها: طبق نتایج، در بین سال‌های90 تا 94، 5636 تصادف در شهر مشهد اتفاق افتاده است که 5568 مورد جرحی، 46 مورد فوتی و 22 مورد هم جرحی- فوتی بوده است که بیشترین آمار جرحی و فوتی مربوط به شرق مشهد می‌باشد. دو مورد از علل اصلی تصادفات مربوط به عدم رعایت حق تقدم (38.9 درصد) و عدم توجه به جلو (19.7 درصد) می‌باشد. بیشترین میزان تصادف در ردۀ سنی 20 تا 30 سال اتفاق افتاده است (13درصد) و مردان بیشتر از زنان (62 درصد) دچار آسیب شده‌اند. همچنین پوشیدن لباس تیره توسط عابران احتمال بروز تصادفات را 3 برابر می‌کند. بحث و نتیجه‌گیری: آموزش عمومی مردم در زمینه نحوه پوشیدن لباس در شب، عبور از محل‌های مشخص شده و همچنین بهبود وضعیت معابر می‌تواند به میزان زیادی در کاهش میزان آسیب‌های ناشی از تصادفات عابران پیاده مؤثر باشد.